برخی از خانواده‌های روستایی ایران بویژه در گلستان و مازندران به هنگام نوروز سفره عید نوروز را چند ساعتپیش از تحویل سال می‌چینند و در اشتیاق تحویل سال منتظر کسی می‌شوند که خود برای خود
شگون/شگینآور قرار داده‌اند تا در نخستین ساعتهای سال نو به خانه شان بیاید و برایشان شگون/شگین بیاورد.
هر یک از خانوادهای روستا، یکی از همسایه‌ها یا یکی از منسوبان به خود را برای خانه خود شگون/شگین آور
می‌دانند و او را باصطلاح خودشان «سال‌مِج» مینامند.
سال مج هر خانه‌ای، اولین کسی است که پس از تحویل سال به آن خانه وارد می‌شود.
او با خوشروئی و نشاط با ظرفی آب به خانه میآید.
آب را در حیاط خانه میپاشند و سال نو را به اهل خانه تبریک می‌گوید.
افراد خانه، با سرور و شادمانی باستقبال سال مج خود می‌روند و او را به کنار سفره عید و سینی
دعوت می‌کنند.
آنها از سال مج با شیرینی و کلوچه و عسل و میوه به گرمی پذیرائی می‌کنند و
اعتقاد دارند که از یمن حضور سال مج و از شگون/شگین این پذیرائی، سفره شان در سال جدید همیشه
پربرکت خواهد بود.
به این مراسم، شگون/شگین آوری گفته می‌شود.
کپی برداری از این مطلب تنها با ذکر نام love77.iR و نوبسنده تاپیک مورد قبول میباشد.
