گاهی که خیلی غمگین میشومــ ،گریـه نمیکنمــ ...
فقط لبخندی کشـــــدار و تلـــخ!!
به گذر زمان و مختصات مــکان حواله میدهمــ ..
وبی مهــابا پاهایمـ را تکان میدهمــ ...
و خیــــره به دیوار سفید همیـشگی رو به رویمــ میشومــ ..
و پوست لبمــ را میکنمــ تا خون بیایـــد ..
وموهایمــ را دورِانگشتانمــ حلقه میکنمــ..
و کنج اتــاق می‌شود خلوتگاهمــ ... !!
گـــــاهی که خیـــلی غمگین میشومـــ .. ،
خودمــ رانوازش میکنمــ در اوجِ تنهـــایی ..
و خود را در آغـــــــوشِ خود رهــا میکنمـــ ..
دستانمـــ را لمس میکنمــ تا بدانمــ که هستمــ .. !
فرامــوش نشده امــ ...نمرده امـــ .. !
گاهــی که خیلی غمگین میشومـــ ؛
مدتـــــها خود را در آینه مینگرمــ...
امشــب هم یکــی از همــان گــاهیهاست ...!!
